กู้แล้วกรุณาใช้ให้เป็น #หุ้นที่เราถืออาจไม่เคยซิลลิ่งแต่เรามีร้าบานน่ารักจริงๆ #ขยับซิลลิ่งหนี้สาธารณะให้เราทุกคน สมมติ…บริษัทแห่งหนึ่งในตลาดหลักทรัพย์ฯ ผลประกอบการงั้นๆ และมีแนวโน้มจะแย่ลงเรื่อยๆ หนี้สินก็มีอยู่ประมาณหนึ่ง แต่มีแนวโน้มจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอีกเช่นกัน เพราะลงทุนกิจการอะไรก็ไม่ค่อยงอกเงย ส่วนราคาหุ้น ชื่อเสียงบริษัท ก็ดูแย่ลงตามภาวะที่เกิดขึ้น สาเหตุไม่มีไรมาก คณะผู้บริหาร “ผิดพลาด”!! ซ้ำแล้วซ้ำอีก เลือกทำอะไรไม่เข้าท่า เข้าทาง แต่ผู้บริหารกลุ่มนี้ ก็ยัง…อยากระดมเงินเพิ่มด้วยการกู้ ผ่านเครื่องมือทางการเงินรูปแบบต่างๆ เพื่อมาทำอะไรก็ไม่รู้ วิธีเป็นอย่างไรก็ไม่บอก!! บอกเพียงแค่ จำเป็นต้องใช้เงินกอบกู้สถานการณ์ ที่พวกผมทำพลาดไป และกิจการก็จะดีขึ้นแน่ๆ พนักงาน ผู้ถือหุ้น ชีวิตจะดีกว่านี้ในไม่ช้า แต่ไม่รู้เมื่อไหร่!! ด้วยฝีมือของพวกเรา “กลุ่มผู้บริหารที่ผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำอีก” หากถือหุ้นบริษัทนี้อยู่ คงเป็นเซ็งนะครับ คงด่ากันเละเทะผ่านทุกช่องทางที่เข้าถึงบริษัทได้ อาทิ ฝ่ายไออาร์ โซเชี่ยลมีเดีย และเมื่อถึงการประชุมผู้ถือหุ้น หลายๆเสียงคงไม่โหวตให้ผู้บริหารชุดนี้ทำงานเละเทะต่อ หรือไม่ก็คงอยากให้แจกแจงวิธีการใช้เงิน กับผลดีที่จะเกิดขึ้นอย่างชัดเจน!! เช่นกันครับ เมื่อประเทศแห่งหนึ่ง ขยายเพดานหนี้ เพื่อเอามาแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ หลังจากก่อนนี้เคยกู้มาแล้ว และผลที่ได้โคตรแย่ แสนเละเทะ ผู้บริหารประเทศ ก็ควรจะมีแผนงานที่ชัดเจน มีเหตุมีผลว่าทำได้จริง ให้ผู้คนเห็นภาพ เกิดความเข้าใจ เกิดความเชื่อมั่น หรือไม่? มาสเตอร์แพลนการอยู่ร่วมกับโควิด-19 อยู่ไหน / แก้ปัญหาว่างงานจะอัดฉีดอะไร / ช่วยเหลือกิจการขนาดเล็กที่ล้มตายแบบไหน / กระตุ้นกำลังซื้อ กระจายการใช้จ่ายสู่ชุมชน เพื่อให้เกิดการลงทุนอย่างไร ฯลฯ เลิกพูดรวมๆ ให้ดูดี ด้วยวาทกรรม แสนกลวง จับต้องไม่ได้เสียที ฟังแล้วใครก็รู้ว่าอ่านตามสคริปต์ นี่ประเทศนะโว้ยไม่ใช่เล่นขายของ กู้ไปเถอะไม่มีใครว่า เพราะทุกคนรู้ว่ามันแย่ ต้องใช้กำลังเงินในการแก้ไข และใช้ทุกบาทที่กู้มาอย่างมีประสิทธิภาพ แต่มันคงเลวร้ายมาก หากเงินก้อนนั้นถูกกู้มาแล้วถูกเอาไปใช้โดยกลุ่มคนโง่ ชั่ว และหลงตัวเอง อย่างเปะปะ เพื่อผลประโยชน์คนบางกลุ่ม และมันแย่ตรงที่ประชาชนได้แต่อดทนกับความลำบาก นั่งมองความย่อยยับที่เกิดตรงหน้า โดยไม่สามารถทำอะไรได้